Гиёҳвандлик бу аср вабоси. Инсон учун эса энг бебаҳо бойлик – бу соғлик-саломатликдир.

Бугунги кунга келиб давримизнинг жиддий муаммосига айланган одам савдосига қарши кураш халқаро, минтақавий ва кўп томонлама муносабатларни талаб этмоқда. Ҳозирга қадар жиноятчиликнинг ушбу турига қарши курашиш ва унинг олдини олиш мақсадида Бирлашган Миллатлар Ташкилотининг бир қатор халқаро ҳужжатлари қабул қилинган бўлиб, улар доирасида ушбу хавфга қарши жахон миқёсида тегишли чора-тадбирлар кўрилмоқда.

Доно халқимизда қўшничилик ҳақлари ҳақида ажойиб мақоллар, ҳадис шарифлар борлигини барчамиз яхши биламиз. Масалан, "Ҳовли олма, қўшни ол” каби мақол замирида ҳам қанча маъно яширин. Ҳовли олсангизда қўшнингиз яхши бўлмаса, ҳа деганда жанжал кўтараверса уйингиздан барака, кунглингиздан ҳаловат қочади.

     Дунё халқларининг жиддий муаммосига айланган одам савдосига қарши кураш барчанинг эътиборида қолмоқда.

         Жиноятчиликнинг бу мудҳиш турига қарши курашиш ва унинг олдини олиш мақсадида Бирлашган Миллатлар Ташкилотининг бир қатор тавсиявий ва мажбурий характерга эга бўлган ҳужжатлари қабул қилинган.

Дунёда шундай касблар борки, улар инсондан катта фидойилик талаб этади. Чунки бундай касб эгаларининг фаолияти инсон тақдири билан боғлиқ. Таъбир жоиз бўлса, уларнинг меҳнати жамият муҳитнинг соф ва адолатли бўлишини таъминлайди.